Amaç: Skapula kırıkları toraks travmalarında yaygın görülen bir patoloji değildir. Varlığında, yaralanma şiddeti göz önüne alınarak diğer sistemler dikkatlice değerlendirilmelidir. Çalışmamızda travma hastalarında sık görülmeyen skapula kırığı olan hastaları ve eşlik eden diğer yaralanmaları değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 2012-2017 tarihleri arasında kliniğimize başvuran ve skapula kırığı olan travma hastalarının kayıtları retrospektif değerlendirildi.

Bulgular: Skapula kırıklı toplam 52 toraks travmalı hasta çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 49,06 ± 18,42 (min-maks: 14-82) idi. Kırk altısı (%88,46) erkek, 6’sı (%11,54) kadındı. Hastalarda en sık travma oluş mekanizması araç içi trafik kazasıydı (n :21 %44,2). Hastalara eşlik eden en sık patoloji olarak kot kırığı tespit edildi (n :23 %44,2). Diğerleri ise akciğer kontüzyonu (n :21 %40,4), pnomotoraks (n :13 %25), klavikula kırığı (n :10 %19,2), akciğer laserasyonu (n :5 %9,6), hemotoraks (n :4 %7,7), sternum kırığı (n :3 %5,8), torakal vertebra kırığı (n :12 %23,1), lomber vertebra kırığı (n :3 %5,8), pnomomediastinum (n :2 %3,8) idi. On bir hastada (%21,1) ise toraks içi ek yaralanma olmadığı görüldü.

Sonuç: Skapula kırığının eşlik ettiği toraks travmaları her ne nedenle olursa olsun, travma şiddetindeki yükseklik, yandaş organ yaralanma oranı yüksekliği ve mortalite artışı ile birliktelik gösterir. Bu hastalar eşlik edebilecek toraks içi ek yaralanmalar açısından da değerlendirilmelidir.