Amaç: Çalışmamızda ultrason rehberliğinde interskalen brakial pleksus blok uygulamasının solunum fonksiyonları ve arteriyel kan gazı analizi üzerine etkisini araştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Çalışma, omuz bölgesi ve üst kol cerrahisi planlanan, ASA I-II, cerrahi süresi 2 saati geçmeyen, pulmoner disfonksiyonu olmayan, toplam 64 hasta ile yapıldı. Cerrahi sırasında anestezi sağlamak amaçlı USG-rehberliğinde interskalen brakial pleksus blok işlemi öncesi baseline (T0) ve blok sonrası 20. dk’ da (T20) kalp hızı, noninvaziv sistolik, diyastolik ve ortalama arter basıncı ölçülerek kaydedildi. Spirometri ve arteriyel kan gazı analizi yapılarak interskalen brakial pleksus blok uygulamasının solunum fonksiyonlarına ve arteriyel kan gazı üzerine etkisi değerlendirildi. Ayrıca blok uygulaması ile ilgili veriler kaydedildi.

Bulgular: Blok sonrası 20.dk’ da kalp hızında daha belirgin olmak üzere (p =0,003), sistolik (p =0,375), diyastolik (p =0,608) ve ortalama arteriyel basınçta (p =0,496) baseline (T0) değerlere göre düşme gözlendi. Blok işlemi sonrası 20.dk’ da yapılan ikinci (T20) spirometrik ölçümde, baseline (T0) ile karşılaştırıldığında, vital kapasite (VC) (4,86-3,68, p <0,001), zorlu vital kapasite (FVC), zorlu ekspiratuar volüm 1.sn (FEV1) (4,24-3,40, p <0,018), Sniff PmaxPeak (6,18-5,06) (p <0,001) ve ort. PaO2 (86,40-79,24, p <0,024)’ de önemli oranda azalma gözlendi. Bununla birlikte ortalama PaCO2 (38,62-42,34) (p <0,001) artış anlamlı düzeyde değildi. Blok sonrası, 12 hastada Horner sendrom bulguları, 6 hastada hipotansiyon-bradikardi gözlendi. Dört hastada ise ses kısıklığı gelişti.

Sonuç: İnterskalen brakial pleksus bloğu tek taraflı hemidiyafragmatik pareziye neden olarak solunum fonksiyonlarını ve arteriyel oksijen basıncını etkiler ve bu sebeple pulmoner hastalığı veya kardiyak patolojisi olan hastalar için risklidir.