Amaç: Son yıllarda akut apandisitin etyopatogenezinde bazı çevresel faktörlerin de rol alabileceğine dair çalışmalar yapılmaktadır. Bu doğrultuda amacımız ilimizde son 10 yıl içinde akut apandisit olgularının yıllara ve mevsimlere göre dağılımını incelemektir.

Gereç ve Yöntem: Bu gözlemsel, kesitsel çalışma için Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde Ocak 2010- Ocak 2020 tarihleri arasında akut apandisit tanısıyla opere edilen hastaların tıbbi kayıtları retrospektif olarak taranmıştır. Hastaların yaş, cinsiyet ve ameliyat sonrası apendiks materyaline ait patoloji raporları kaydedilmiştir. Hastalar negatif laparotomi (NL), akut apandisit (AA), komplike apandisit (KA) ve mukosel veya neoplastik oluşumlar (MN) olarak gruplandırılmıştır.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 3215 hastadan %53,9’u erkek, %46,1’i kadındı. Çalışma grubunda NL oranı %17,5 idi. Geri kalan hastaların %90,6’sı AA, %8,6’sı KA ve %0,8’i MN idi. NL oranları kadınlarda erkeklere göre anlamlı olarak daha fazlaydı (p <0,001). Yaş medyan değeri NL olan hastalarda 31 (İQR21), AA olanlarda 30 (İQR19), KA olanlarda 38 (İQR29) ve MN olan hastalarda 50,5(İQR33,5) idi. NL ve AA olanlara göre KA olanlar anlamlı olarak daha ileri yaştaydılar (p =0,001 ve p <0,001). Gruplar arasında aylara göre (p =0,404) veya mevsimlere göre (p =0,216) istatistiksel olarak bir fark saptanmadı. AA, KA ve MN sayısında sıklık olarak ikinci 5 yılda bir artış saptanırken, NL oranlarında aynı dönemde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı (p <0,001).

Sonuç: Akut apandisit hastalarının merkezimizde son 10 yılda artış gösterdiği, bu artışla beraber negatif laparotomi oranlarının da düşüş gösterdiği tespit edilmiştir. Ek olarak akut apandisit şüphesi olan ileri yaşlı hastalarda komplike apandisit göz önünde bulundurulmalıdır.