Amaç: Açlık gastrointestinal sistemde morfolojik ve fonksiyonel bozukluklara neden olan bir stres halidir. Çalışmamızda, açlık ve açlık sonrası doyurulmanın sıçan mide dokusunda oluşturduğu yapısal değişiklikleri incelemeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada 36 adet erişkin Wistar cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Sıçanlar altı gruba ayrıldı. Grup I; Kontrol, Grup II; Yedi gün aç bırakılan sıçanlar, Grup III; açlıktan sonra bir gün doyurulan sıçanlar, Grup IV; açlıktan sonra üç gün doyurulan sıçanlar, Grup V; açlıktan sonra beş gün doyurulan sıçanlar, Grup VI; açlıktan sonra yedi gün doyurulan sıçanlar’dan oluşturuldu. Deney sonunda sıçanlar ketamin anestezisi altında dekapite edildi ve mide dokuları çıkarıldı. Rutin histolojik takip serilerinden geçirilerek ışık mikroskobunda incelendi.

Bulgular: Işık mikroskobik incelemelerde yedi gün aç bırakılan sıçanların mide dokusunda apikal mukoza yüzey epitelinde bozulma ve dökülmeler, bazı gastrik bezlerin lümenlerinde genişlemeler ve köpüksü görünüm, lamina propria ve submukozada eozinofilik boyanan hücreler ve lenfosit hücrelerinde yoğunlaşma gözlendi. Doyurulmayla birlikte mide dokusunun apikal mukozasındaki yapısal bozukluklar giderek düzelmekteydi. Gastrik bez lümenindeki genişlemeler ve eozinofilik boyanan hücre artışı giderek azalmaktaydı. PAS ile yapılan boyamalarda açlık grubunda PAS(+)’lik azalmıştı. Yeniden doyurulma ile kontrole benzer şekilde boyanma sergilendi.

Sonuç: Bu çalışmada açlığın mide mukozasında yapısal değişikliklere neden olduğu, açlık sonrası doyurulma ile bu yapısal değişikliklerin giderek düzeldiği saptandı. ©2005, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi