Amaç: Nebivolol ve Telmisartan etkin kan basıncı kontrolü sağlar ve hedef organ hasarı üzerine olumlu etkileri vardır. Çalışmamızın amacı nebivolol ve telmisartanın glükoz-lipid metabolizması üzerine ve hedef organ hasarından sorumlu tutulan diyastolik disfonksiyon ve sol ventrikül hipertrofisi (SVH) üzerine olan etkilerini irdelemek idi.

Gereç ve Yöntem: Çalışmaya yaş ortalaması 50.1±9.9 olan esansiyel hipertansiyonlu 100 hasta alındı. Elli hastaya Nebivolol 5 mg/gün, diğer 50 hastaya ise Telmisratan 80mg/gün altı ay süre ile verildi.

Bulgular: Ortalama kan basıncı nebivolol grubunda 108.1±9.6 mmHg'dan 88.8±6.8 mmHg'a (p=0.001), telmisartan grubunda ise, 108.8±2.2 mmHg'dan 95.3±3.5 mmHg'a geriledi (p=0.001). İnsülin direncinde nebivolol grubunda 3.27±2.15'den 3.72±2.02'ye (p=0.13) telmisartan grubunda ise 2.56±1.3'den 2.72±1.52'ye değişim tespit ettik (p>0.05). Ekokardiyografik olarak her iki grupta da sol ventrikül kitle indekslerinde azalma (p<0.05) ve sol ventrikül diyastolik fonksiyonlarında anlamlı düzelme saptandı (p<0.05).

Sonuç: Nebivolol ve Telmisartan sol ventrikül hipertrofisini, diyastolik fonksiyonları düzeltir. Glükoz metabolizması üzerine etkisizdir. Her iki ilaçta lipid metabolizmasını olumlu yönde etkilemiştir. Nebivolol kan basıncı, diyastolik fonksiyonlar ve sol ventrikül kitlesi üzerine olan etkisi telmisartandan daha iyi olduğu görüldü. Çalışmamız esansiyel hipertansiyon tedavisinde seçilecek ilacın, kan basıncı etkin düşürme özelliğinin, farmakokinetik özelliklerinden daha ön planda olması gerektiğini desteklemektedir. ©2006, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi