Amaç: Karaciğer sirozlu hastalarda sıklıkla sistemik, splanknik ve renal dolaşımda çeşitli hemodinamik değişiklikler mevcuttur. Bu hemodinamik değişiklikler özellikle ileri evre sirozu olan hastalarda daha belirgin olmaktadır. Biz çalışmamızda sirozlu hastalarda renal kan akımını araştırmayı amaçladık.

Materyal ve Metod:Çalışmaya 59 karaciğer sirozlu hasta ve 45 sağlıklı kontrol alındı. Tüm hastaların ve kontrol grubunun her iki böbrek boyutları ve parankim kalınlıkları ölçüldü. Renal vasküler rezistans indeksleri (Rİ) sağ ve sol böbrekten doppler ultrasonografi ile değerlendirildi.

Bulgular: Sirotik hastalar ile kontrol grubu karşılaştırıldığında, sırası ile her iki böbrek boyutlarında ve parankim kalınlığında fark yok iken, her iki böbrekten ölçülen renal arter (sağ böbrekten 0,70±0,06 karşılık 0,61±0,03 ve sol böbrekten 0,69±0,06 karşılık 0,61±0,03) ve interlober arter Rİ (sağ böbrekten 0,65±0,06 karşılık 0,57±0,04 ve sol böbrekten 0,66±0,06 karşılık 0,56±0,03) arasında anlamlı fark vardı (p<0.000). Sirotik hastalar Child- Pugh sınıflamasına göre kendi aralarında da tanımlanan ölçümler açısından karşılaştırıldı ve Rİ, Child-Pugh B ve C'de, Child-Pugh A'dan daha yüksek olmasına rağmen aralarında istatistiksel bir fark yoktu. Sadece Child-Pugh A ve B grubunda sağ renal arter Rİ arasında anlamlı bir fark saptandı (p=0.021). Erken evre siroz (Child-Pugh A) ve ileri siroz (Child-Pugh B ve C) karşılaştırıldığında sağ renal arter Rİ ileri evre siroz grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksek bulundu (p=0,041).

Sonuç: Bizim çalışmamızda renal arter ve interlober arter Rİ sirotik hastalarda kontrollere göre artmıştı.©2008, Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi