Amaç: Bu çalışma, kronik hepatit B (KHB) hastalarında mono/kombine tedavi şeklinde uygulanan pegileinterferon ve pegileinterferon+lamivudin tedavisi süresince ortaya çıkan hematolojik yan etkilerin araştırılması amacıyla yapıldı.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada KHB tanısı alan toplam 54 hasta dört tedavi grubuna ayrıldı: Grup 1'deki hastalara pegileinterferon-alfa 2a; grup 2'ye pegileinterferon-alfa 2a ve lamivudin; grup 3'e pegileinterferon-alfa 2b ve grup 4'e pegileinterferon-alfa 2b ve lamivudin tedavisi uygulandı. Hastalar tedavinin 12, 24 ve 48. haftalarında ortaya çıkan hematolojik yan etkiler (anemi, trombositopeni, lökopeni ve nötropeni), açısından değerlendirildi.

Bulgular: Anemi ve lökopeni sıklığı değerlendirildiğinde gruplar arasında tedavinin 12, 24 ve 48. haftalardaki takiplerinde istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı. Trombositopeni sıklığı açısından 12. haftadaki takipler de gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmazken, 24 ve 48. haftada trombositopeni sıklığı grup 2'de ile grup 1'de arasında, grup 2'de daha yüksek olarak istatistiksel anlamlı farklılık saptandı. Buna karşın 24 ve 48. haftada diğer gruplar arasında trombositopeni açısından farklılık görülmedi. Nötropeni sıklığı ise 12, 24 ve 48. haftalardaki değerlendirmeler de grup 2 ile grup 3 arasında, grup 2'de daha yüksek olmak üzere istatistiksel açıdan farklı idi. Diğer gruplar arasında arasında trombositopeni ve nötropeni oranlarında istatistiksel anlamlı farklılık saptanmadı.

Sonuç: Kombine tedavi alan gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmamasına rağmen monoterapi grubuna kıyasla hematolojik yan etki oranları daha yüksekti. Bu gruplarda interferon ve lamivudinin hematopoetik sisteme tek başlarına olduğundan daha toksik olduğunu saptadık. Bu konuda vaka sayısının daha fazla olduğu ileriki çalışmalara ihtiyaç vardır.