Amaç: Erken yaşlardan itibaren görülmeye başlayan ve devanı eden başağrısı atakları, kişilerin gerek eğitim gerek iş gerekse aile hayatlarına olumsuz etkilere yol açtığı bilinmektedir. Çalışmamızda Bingöl İli ve çevresinde, primer başağrıları içinde en çok görülen migren ve gerilim tipi başağrılarının klinik ve sosyoekonomik özelliklerini incelemeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Bingöl il sınırları dahilinde sosyoekonomik açıdan fark oluşturan, il merkezi, ilçe merkezi ve köy merkezinden gelen non-randomize kümeselleştirilmiş 934 kişi çalışmaya alındı. Kişilere genel sağlık ve sosyoekonomik durumlarını değerlendirecek sorular soruldu. Bu kişiler içinden primer başağrısı bulunanlara ikinci aşamada başağrısının karakterlerini ortaya çıkaran ve işgücü kaybı ile ilgili sorular soruldu. Sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi.

Bulgular: Başağrısı olan 511 kişinin 61'i migren tipi başağrısı (MTB), 301'i gerilim tipi başağrısından (GTB) yakınmaktaydılar. Geri kalan başağrıları belli bir sınıflamaya uymayanlardı. Migren tipi başağrıları grubundakiler, ağrı şiddetiyle günlük aktiviteleri en fazla etkilenen grubu oluşturuyorlardı. Ayrıca her iki başağrısı grubunda bulunanlarda ağrı atak sayısının artmasıyla işgücü kaybının belirgin olarak arttığı görüldü. Epizodik gerilim tipi başağrısında eğitim düzeyi ile işgücü kaybı arasında ters bir korelasyon görüldü. Başağrısının tiplerinin görülme sıklığı ile sosyoekonomik özellikler arasında ilişki bulunmadı.

Sonuç: Klinik çalışmaların aksine, geniş saha çalışmalarında başağnlan sosyoekonomik yönden popülasyondan farklılık göstermemekteydi.