[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2020, Cilt 25, Sayı 1, Sayfa(lar) 001-004
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
İdiopatik Epilepsili Çocuklarda Çölyak Hastalığı Sıklığı
Derya ALTAY1, Hatice Gamze POYRAZOĞLU2, Yaşar DOĞAN1
1Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Gastroenteroloji Bilim Dalı, Elazığ, Türkiye
2Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Çocuk Nöroloji Bilim Dalı, Elazığ, Türkiye
Anahtar Kelimeler: Çölyak Hastalığı, Epilepsi, Serum Anti Doku-Transglutaminaz Antikoru, Celiac Disease, Epilepsy, Serum Anti Tissue-Transglutaminase Antibody
Özet
Amaç: Çölyak hastalığının gastrointestinal sistem dışı bulgularından biri de epilepsidir. Bu çalışmada idiopatik epilepsi nedeniyle araştırılan çocuklarda çölyak hastalığı sıklığının belirlenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Nöroloji Polikliniği’nde Haziran 2016 ile Mart 2017 tarihleri arasında idiopatik epilepsi tanısı alan çocuk hastalar çalışmaya alındı. Tüm hastaların serum anti doku-transglutaminaz IgA ve IgA düzeylerine bakıldı, pozitiflik saptanması duru-munda duodenal biyopsi ile çölyak hastalığı tanısı kesinleştirildi.

Bulgular: Toplam 109 epileptik hasta çalışmaya alındı. Hastaların ortalama yaşı 8.61+4.67 yıl olup 57’si (%52.3) erkek cinsiyet idi. Bütün olguların serum IgA düzeyleri normal sınırlarda idi. Serum anti doku-transglutaminaz IgA pozitifliği sadece bir olguda (%0.91) saptandı ve duodenal biyopsi sonucu Marsh 3b idi.

Sonuç: İdiopatik epilepsi tanısı konulan çocuklar çölyak hastalığı semptomları açısından sorgulanmalı, gerekirse tarama yapılmalıdır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Çölyak hastalığı (ÇH), genetik olarak yatkın bireylerde arpa, buğday ve çavdarda bulunan glutene karşı intolerans sonucu gelişen kronik, otoimmün bir enteropati olup ömür boyu glutensiz beslenmeyi gerektirir. Dünyada ÇH sıklığı %0.05-0.1 olarak bildirilmiştir 1. Ülkemizde ÇH sıklığı, 2-18 yaş grubundaki 1000 sağlıklı çocukta yapılan bir çalışmada %0.9, 7-18 yaş grubundaki 20190 sağlıklı çocukta yapılan bir başka çalışmada ise %0.47 olarak saptanmıştır 2,3. ÇH, özellikle küçük yaş grubunda abdominal distansiyon, kronik ishal, büyüme geriliği, iştahsızlık, irritabilite gibi klasik bulgularla karşımıza çıkarken, daha büyük çocuklarda ise artrit, aftöz stomatit, konstipasyon, diş bozuklukları, dermatitis herpetiformis, demir eksikliği anemisi, pubertede gecikme, hepatit, nörolojik bozukluklar gibi klasik olmayan bulgularla kendini gösterebilir 4. Çölyak hastalığının nörolojik bulguları arasında epilepsi, periferik nöropati, baş ağrısı, mental retardasyon, bipolar bozukluklar, myelopati, hipotoni, gelişimsel gerilik, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ile tikler yer alır 5.

    Epilepsi tanısı için Uluslararası Epilepsi ile Savaş Derneği (ILAE) kriterleri kullanılmaktadır 6. Bu kriterlere göre etiyoloji değerlendirildiğinde altta yatan nedenin tespit edilemediği hastalar idiopatik epilepsi tanısı gelişmekte olan ülkelerde 3.6-44/1000 oranında görülmektedir 7. Ülkemizden Canpolat ve ark. 8 okula giden 7-17 yaş grubu çocuklarda epilepsi prevalansını 6/1000 olarak saptamışlardır. Çölyak hastalarında epilepsi prevalansı % 1.2-5 oranında bildirilirken, epilepsili hastalarda çölyak hastalığı prevalansı ise %3-6 oranında bildirilmiştir 9-11. Önemli bir sağlık problemi olan epilepsilerin sık görülmeyen nedenleri arasında ÇH da yer almaktadır. Bu çalışmada idiopatik epilepsi nedeniyle takip edilen çocuk hastalarda ÇH sıklığının belirlenmesi amaçlandı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Fırat Üniversitesi Hastanesi Çocuk Nöroloji Polikliniği’ne Haziran 2016 ile Mart 2017 tarihleri arasında nöbet geçirme yakınmasıyla başvuran, yapılan değerlendirme sonucunda uluslararası epilepsi sınıflandırma kriterlerine göre idiopatik epilepsi tanısı alan çocuk hastalar çalışmaya alındı. Serebral malformasyon, metabolik bozukluk, kafa travması, hipoksik iskemik hasar, nörodejeneratif ve nörometabolik hastalıkları, serebral palsi gibi nöbet oluşumuna zemin hazırlayan rahatsızlığı olan hastalar çalışma dışı bırakıldı.

    Olgulara ÇH tanısı Avrupa Pediatrik Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme Topluluğu tanı kriterlerine 12 göre konuldu. Çalışmaya alınan olguların serum IgA ve anti doku-transglutaminaz (tTG) IgA düzeyi çalışıldı. tTG-IgA değeri normalin üzerinde olan hastalara üst gastrointestinal endoskopik değerlendirme (Olympus Evis Lucera CLV-260SL) yapıldı. Alınan duodenal biyopsi örneklerinin histopatolojik incelenmesinde Marsh skoru 2 ve üzerinde olan olgulara ÇH tanısı konuldu.

    Çalışmamız Fırat Üniversitesi Girişimsel Olmayan Araştırmalar Etik Kurul tarafından onaylandı (10.05.2016/09/09).

    Veriler, SPSS 22.0 Windows istatistik programı kullanılarak kaydedildi ve tanımlayıcı istatistik yapıldı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Çalışmaya idiopatik konvulzyon/epilepsi nedeniyle Çocuk Nöroloji Polikliniği’ne getirilen 57’si (%52.3) erkek toplam 109 çocuk hasta alındı. Hastaların ortalama yaşı 8.61+4.67 yıl (16 ay-17 yıl) idi. Hastaların ağırlık ve boy SDS’leri ortalama değerler arasında (-2 ile +2) olup çölyak hastalığı açısından semptomatik değillerdi. Hastaların 6’sı (%5.5) kompleks parsiyel epilepsi, 7’si (%6.4) üçlü antiepileptik ilaç kullanan dirençli epilepsi, geri kalanı (%88.1) generalize epilepsi tanısı ile takipte idi.

    Çalışmaya alınan olgulardan sadece bir hastaya (%0.91) ÇH tanısı konuldu. Tanı alan olgumuz 2.5 yaşında kız hasta olup idiopatik epilepsi tanısıyla izlenmekte ve antiepileptik ilaç olarak fenobarbital kullanmakta idi. Konvulzyonları fenobarbital ile kontrol altında idi. EEG’de keskin diken dalgalar mevcut idi. Kraniyal MR görüntüsü normal idi. Olgunun hikayesinden zaman zaman karın ağrısı olduğu öğrenildi. Fizik muayenede ağırlığı 11.5 kg (z skoru: -1.43), boyu 87 cm (z skoru: -0.82), boya göre ağırlık %95 idi. Olgunun hemogram ve biyokimyasal parametreleri normal sınırlarda idi. tTG-IgA >100 U/ml (n : <18 U/ml) olarak saptandı ve üst gastrointestinal endoskopik değerlendirme sonucunda duodenum mukozasında düzleşme ve pililerde taraklanma görüldü ve alınan duodenal biyopsilerin histopatolojik incelenmesi ile Marsh skor 3b ile uyumlu olması nedeniyle ÇH tanısı konuldu ve glutensiz diyet başlanarak takibe alındı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Nörolojik bozukluklar, ÇH’nın gastrointestinal sistem dışındaki bulguları arasındadır. Konvulzyon veya epilepsi gibi yakınmaları olan çocuklar öncelikle çocuk nöroloji polikliniklerine gitmektedir ve ilk planda santral sinir sistemi ile ilgili bir patoloji varlığı açısından araştırılmaktadırlar. Sistemik bir hastalık olan ÇH’nın laboratuvar testlerinden olan tTG-IgA testi, ancak hekimin ön tanıları arasında ise epilepsili çocuklarda bakılıp tanısı açısından çocuk gastroenteroloji uzmanlarına yönlendirilebilmektedir. Epileptik hastalarda ÇH prevalansını değerlendiren farklı çalışmalarda %0.8 ile %8.1 arasında değişen oranlar bildirilmiştir 13-16. İdiopatik epilepsili çocuklarda ÇH prevalansı ile ilgili olarak ülkemizde yapılan çalışmalarda Dalgıc ve ark. 17 %1.17, Ertekin ve ark. 18 %9.1, Isıkay ve ark. 19 %0.9 oranında prevalans bildirmişlerdir. Ülkemizde yapılan çalışmalarda hastaların serum tTG-IgA düzeyleri bakılarak ve biyopsi ile kanıtlanmış tanıları mevcut idi. Bununla birlikte Ertekin ve ark. 18 Erzurum ilinde yaptıkları çalışmalarında yüksek prevalans oranlarını epileptik çocuklarda sessiz ÇH prevalansındaki artış ile ilişkilendirdiklerini belirtmişler ve epileptik çocukların ÇH açısından taranması gerektiğini vurgulamışlardır. Çalışmamız Elazığ ilinde yer alan üniversite hastanesindeki çocuklarla yapıldı. Her iki şehir de Doğu Anadolu Bölgesi sınırları içerisinde yer almakta ve çalışmada kullanılan test ve tanı yöntemi de aynı olmakla birlikte farklı sonuçlar elde edildi. Çalışmamızda epileptik çocuklarda ÇH prevalansı %0.91 oranında bulundu ve bu sonuç ülkemizden Dalgıc ve ark.17 ile Isıkay ve ark.nın 19 sonuçlarına yakın idi. Ertekin ve ark.nın 18 çalışmasında elde ettikleri sonuç ile çalışmamız arasındaki büyük farkın nedeni anlaşılamadı.

    Çölyak hastalığı ve nörolojik bozukluk arasındaki ilişki 50 yılı aşkın bir zamandır bilinmesine rağmen hangi mekanizma ile geliştiği hakkındaki bilgiler kısıtlıdır. Genetik yatkınlık ile birlikte gluten nörotoksisitesi, doku transglutaminaza özellikle de doku transglutaminaz-6 izoenzime karşı oluşan humoral ve hücresel immün cevabın patogenezde etkili olabileceği düşünülmektedir. Ayrıca ÇH’nda malnutrisyon ve malabsorbsiyona eşlik eden nutrisyonel eksikliklerin epilepsi ve diğer nörolojik bozuklukların gelişimine katkısı olduğu üzerinde durulmaktadır 20.

    Çölyak hastalığının tanısında kullanılan tTG-IgA testi, ELISA ile yapılmakta olup %98 sensitivite ve spesifiteye sahiptir 21. Hastada olası selektif IgA eksikliğini belirleyebilmek için aynı anda serum IgA düzeyi de bakılarak yanlış-negatif ÇH tanısının önüne geçilmiş olur. Selektif IgA eksikliği varlığında tTG-IgA testi negatif olarak sonuçlanacaktır. Beraberinde serum IgA düzeyi bakılmadığı zaman ÇH tanısı kolaylıkla gözden kaçırılabilir. Selektif IgA eksikliği en sık görülen primer immün yetmezlik olup ülkemizden Baştürk ve ark.nın 22 çalışmasında sağlıklı okul çağı çocuklarında %0.52 oranında selektif IgA eksikliği bildirilmiştir. ÇH olan kişilerde selektif IgA eksikliği %2 oranında rapor edilmiştir23. Selektif IgA eksikliği olan kişilerde ÇH taraması serum doku transglutaminaz IgG düzeyleri bakılarak yapılır. Çalışmamızda yer alan hastaların tamamında tTG-IgA ile birlikte serum IgA düzeyleri de bakıldı ve hiçbirisinde IgA eksikliği saptanmadı.

    Çölyak hastalığında gelişen enteropatinin histolojik özellikleri farklı düzeylerdedir. Duodenumdan alınan biyopsilerin patoloji raporlarında intraepitelyal lenfosit miktarı, villus atrofisi, kript hiperplazisi belirtilir ve bunlara karşılık gelen Marsh skoru verilir. Marsh skoru 2 ve üzerinde ise ÇH tanısı kesinleşir12. Olgumuzun Marsh skoru, 3b olup subtotal villus atrofisi anlamına gelmekte idi. Avrupa Pediatrik Gastroenteroloji, Hepatoloji ve Beslenme Topluluğu’nun ÇH tanısı ile ilgili klavuzuna göre semptomatik hastalarda serum tTG-IgA düzeyi normalin 10 katından daha yüksek olması ve beraberinde endomisyal antikorların pozitifliği ile HLA DQ2 ve/veya DQ8 pozitifliği durumunda duodenal biyopsi yapmadan ÇH tanısı konulabileceği belirtilmektedir 12. Buz dağı modeline benzetilen ÇH’nda semptomatik olgular buz dağının sadece görünen kısmı olup, geriye kalan çoğunluğu asemptomatik olgular oluşturmaktadır. Bu nedenle biyopsi yapmadan tanı konulabilecek grup toplam hastaların küçük bir bölümünü içermektedir, ayrıca ömür boyu glutensiz diyet gerektiren hastalığın tanısı için de biyopsinin vazgeçilmez olduğu düşüncesindeyiz.

    Epileptik hastalarda karın ağrısı, kabızlık veya ishal gibi gastrointestinal semptomlar ile büyüme geriliği, kilo kaybı gibi malabsorbsiyonu düşündüren bulgular varlığında mutlaka ÇH açısından değerlendirmeleri yapılmalıdır. Ayrıca ÇH tanısı geciken epilepsili çocuklarda antikonvulzan ilaçların da malabsorbsiyonu sonucunda epilepsi ataklarının kontrolü zorlaşacaktır. Çalışmalarda glutensiz diyetin tedaviye dirençli epilepsi olgularında yararlı olduğu belirtilmektedir 24,25. Çalışmamızda ÇH tanısı alan olgumuza glutensiz diyet başlandı ancak fenobarbital ile nöbetleri kontrol altında olduğu için glutensiz diyetin epilepsiye etkisi hakkında fikir sahibi olunamadı.

    Sonuç olarak, bu çalışmada idiopatik epilepsili hastaların %0.91’inde ÇH saptandı. Epilepsi nedeniyle araştırılan çocuklarda ÇH’nın akılda tutulması ve tanıya götürecek yolda serum tTG-IgA ve IgA düzeylerinin birlikte bakılması önemlidir. Her ne kadar epileptik atağın aydınlatılması için nörolojik muayene ve tetkiklere yoğunlaşılsa da hastalar gastrointestinal yakınmaların varlığı açısından da sorgulanmalıdır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Lionetti E, Catassi C. New clues in celiac disease, epidemiology, pathogenesis, clinical manifestations and treatment. Int Rev Immunol 2011; 30: 219-31.

    2) Demirçeken FG, Kansu A, Kuloğlu Z, Girgin N, Güriz H, Ensari A. Human tissue transglutaminase antibody screening by immunochromatographic line immunoassay for early diagnosis of celiac disease in Turkish children. Turk J Gastroenterol 2008; 19: 14-21.

    3) Dalgıc B, Sarı S, Basturk A et al. Prevalence of celiac disease in healthy Turkish school children. Am J Gastroenterol 2011; 106: 1512-7.

    4) Fasano A. Clinical presentation of celiac disease in the pediatric population. Gastroenterology 2005; 128: 68-73.

    5) Lerner A, Makhoul BF, Eliakim R. Neurological manifestations of celiac disease in children and adults. Eur Neurol J 2012; 4: 15-20.

    6) Scheffer IE, Berkovic S, Capovilla G et al. ILAE classification of the epilepsies: Position paper of the ILAE commission for classification and terminology. Epilepsia 2017; 58: 512-21.

    7) Camfield P, Camfield C. Incidence, prevalence and aetiology of seizures and epilepsy in children. Epileptic Disord 2015; 17: 117-23.

    8) Canpolat M, Kumandas S, Poyrazoğlu HG, Gumus H, Elmali F, Per H. Prevalence and risk factors of epilepsy among school children in Kayseri City Center, an urban area in Central Anatolia, Turkey. Seizure 2014; 23: 708-16.

    9) Fois A, Vaskotto M, Di Bartolo RM, Di Marco V. Celiac diease and epilepsy in pediatric patients. Childs Nerv Syst 1994; 10: 450-4.

    10) Chapman RWG, Laidlow JM, Colin-Jones D, Eade OE, Smitj CL. Increased prevalence of epilepsy in coeliac disease. Br Med J 1978; 2: 250-1.

    11) Magaudda A, Dalla Bernardina B, De Marco P et al. Bilateral occipital calcification, epilepsy and celiac disease: clinical and neuro imaging features of a new syndrome. J Neurol Neurosurg Psychiatry 1993; 56: 885-9.

    12) Husby S, Koletzko S, Szabo-Korponay R et al. European Society for Pediatric Gastroenterology, Hepatology, and Nutrition guidelines for the diagnosis of coeliac disease. J Pediatr Gastroenterol Nutr 2012; 54: 136-60.

    13) Pratesi R, Gandolfi L, Martins RC, Tauil PL, Nobrega YK, Teixeira WA. Is the prevalence of celiac disease increased among epileptic patients? Arq Neuropsiquiatr 2003; 61: 330-4.

    14) Emami MH, Taheri H, Kohestani S et al. How frequent is celiac disease among epileptic patients? J Gastrointestin Liver Dis 2008; 17: 379-82.

    15) Djuric´ Z, Nagorni A, Jocic´-Jakubi B et al. Celiac disease prevalence in epileptic children from Serbia. Turk J Pediatr 2012; 54: 247-50.

    16) Essid M, Trabelsi K, Jerbi E et al. Villous atrophy and idiopathic epilepsy. Tunis Med 2003; 81: 270-2.

    17) Dalgıç B, Dursun I, Serdaroglu A, Dursun A. Latent and potential celiac disease in epileptic Tur-kish children. J Child Neurol 2006; 21: 6-7.

    18) Ertekin V, Selimoglu MA, Tan H, Konak M. Prevalence of celiac disease in a sample of Turkish children with epilepsy. Pediatr Neurol 2010; 42: 380-1.

    19) Isıkay S, Hızlı S, Yılmaz K. Prevalence of celiac disease in Turkish children with idiopathic epilepsy. Iran J Pediatr 2014; 24: 280-4.

    20) Vincent A, Crino PB. Systemic and neurologic autoimmune disorders associated with seizures or epilepsy. Epilepsia 2011; 52: 12-7.

    21) Leffler DA, Schuppan D. Update on serologic testing in celiac disease. Am J Gastroenterol 2010; 105; 2520-4.

    22) Basturk B, Sarı S, Aral A, Dalgıc B. Prevalence of selective immunoglobulin A deficiency in healthy Turkish school children. Turk J Pediatr 2011; 53: 364-8.

    23) Chow MA, Lebwohl B, Reilly NR, Green PHR. Immunoglobulin A deficiency in celiac disease. J Clin Gastroenterol 2012; 46: 850-4.

    24) Bashiri H, Afshari D, Babaei N, Ghadami MR. Celiac disease and epilepsy: the effect of gluten-free diet on seizure control. Adv Clin Exp Med 2016; 25: 751-4.

    25) Hernandez MA, Colina G, Ortigosa L. Epilepsy, cerebral calsifications and clinical or subclinical coeliac disease. Course and follow up with gluten-free diet. Seizure 1998; 7: 49-54.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]