[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2013, Cilt 18, Sayı 3, Sayfa(lar) 168-170
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Klinik Örneklerden Soyutlanan Metisiline Dirençli Staphylococcus Aureus Suşlarına Tigesiklinin İn-Vitro Etkinliği
Esin DOĞANTEKİN1, Akif DOĞANTEKİN2, Ali GÜREL3
1Zirve Üniversitesi, Emine-Bahaeddin Nakıboğlu Tıp Fakültesi, Tıbbi Mikrobiyoloji Anabilim Dalı, Gaziantep, Türkiye
2Bingöl Devlet Hastanesi, İç Hastalıkları Kliniği, Bingöl, Türkiye
3Fırat Üniversitesi, İç Hastalıkları Nefroloji Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye
Anahtar Kelimeler: MRSA, Tigesiklin, Minimum inhibisyon konsantrasyonu, MRSA, Tigecyclin, Minimal inhibitory concentration
Özet
Amaç: Stafilokok infeksiyonlarının tedavisinde en önemli sorun metisilin direncidir. Metisiline dirençli stafilokların beta-laktam antibiyotiklere de dirençli olması bu bakterilerle oluşan infeksiyonların tedavisinde glikopeptidlere alternatif olabilecek başka antibiyotiklere ihtiyaç duyulmasına sebep olmaktadır. Yeni bir glisilsiklin antibiyotik olan tigesiklin Metisiline Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) suşları da dahil bir çok önemli patojen mikroorganizmaya karşı etkinlik göstermektedir. Bu çalışmada da amaç tigesiklininin MRSA suşları üzerindeki etkinliğini göstermektir.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada çeşitli klinik örneklerden soyutlanan 50 MRSA suşunda CLSI kriterlerine göre minimum inhibisyon konsantrasyon (MİK) yöntemiyle tigesiklin direnci araştırılmıştır.

Bulgular: Tigesiklinin MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla 0,125 µg/ml ve 0,5µg/ml olarak saptanmıştır.

Sonuç: Çalışma sonucunda elde edilen bulgular, kullanıma yeni giren bir antibiyotik olan tigesiklinin MRSA suşlarına karşı etkili bir antibakteriyel aktiviteye sahip olduğunu göstermektedir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Metisiline direnç, Staphylococcus aureus suşlarında ilk defa Barber tarafından 1961 yılında bildirilmiştir. O tarihten itibaren Metisiline dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) özellikle nozokomiyal enfeksiyonların önemli bir nedeni olarak sürekli karşımıza çıkmaktadır1. Temas yolu ile geçiş en yaygın bulaş şeklidir2. MRSA'lar betalaktam antibiyotiklere dirençli olduklarından glikopeptidler bu bakterilerle oluşan enfeksiyonların tedavisinde ilk sıradadırlar. Fakat son dönemlerde hücre duvarında kalınlaşma ile gelişen vankomisin direnci glikopeptid antibiyotiklere alternatif yeni antibiyotikler geliştirilmesini gerektirmektedir3. Yeni geliştirilen bu antibiyotiklerden biri tigesiklindir. Tigesiklin, glisilsiklin grubu antibiyotiklerin ilk üyesidir. Yapısal olarak minosiklinin semisentetik bir derivesidir4. Ribozomal korunma ve efluks mekanizmalarıyla tetrasikline direnç geliştiren Gram pozitif ve Gram negatif bakterilere karşı etkili olması en önemli özelliğidir. Tigesiklin, bakterilerin 30 S ribozomal alt ünitesine bağlanır ve tRNA'nın hedefine ulaşmasını engelleyerek protein sentezini inhibe eder. Bakteriyostatik etkili bir antibiyotiktir5,6.

    Bu çalışmada çeşitli klinik örneklerden soyutlanan MRSA suşlarına karşı tigesiklinin in-vitro aktivitesi belirlenmeye çalışılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Mikrobiyoloji Laboratuarı'na gönderilen örneklerden izole edilen toplam 50 MRSA suşu çalışmaya dahil edilmiştir. Klinik örneklerde üreyen stafilokokların identifikasyonu için kanlı agarda üreyen kolonilere sırasıyla Gram boyama, katalaz ve koagülaz testleri yapılmıştır. S.aureus olarak belirlenen suşlarda metisilin direnci, Müler-Hinton agarda oksasilin diski ile belirlenmiştir. CLSI kriterlerine göre inhibisyon zon çapı 11 mm'den küçük olanlar MRSA olarak tanımlanmıştır. MRSA olarak tanımlanan suşlarda Tigesiklin duyarlılığı plak mikrodilüsyon yöntemi ile araştırılmıştır. Tigesiklin (Wyeth Research, Pearl River, NY, ABD) aktif maddesi üreticinin önerileri doğrultusunda serum fizyolojik içerisinde süspanse edilerek hazırlanmıştır. İlk olarak tigesiklinin 256µg/ml olacak şekilde, Cation Adjusted Mueller Hinton Broth (CAMHB, Oxoid, İngiltere) ile ilk konsantrasyonu hazırlanıp iki katlı dilüsyonlar halinde sulandırılmıştır. Bakteri süspansiyonu; direkt koloni süspansiyonu metodu ile serum fizyolojik içerisinde McFarland 0.5 bulanıklıkta olacak şekilde hazırlanıp 96 kuyucuklu plastik plaklara 100 g ilaç solüsyonu konulmuş ve üzerine 100g bakteri süspansiyonu ilave edilerek ilk kuyucuktan başlayarak seri dilüsyonu hazırlanmıştır (128-0,062µg/ml). 35ºC'de 18 saatlik inkübasyondan sonra gözle görülebilen üremeyi engelleyen en düşük ilaç konsantrasyonu MİK değeri olarak kabul edilmiştir. MRSA suşları için duyarlılık sınırı FDA (Food and Drug Administration)'nın önerileri doğrultusunda ≤0.5 olarak kabul edilmiştir.
  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Çeşitli klinik örneklerden (yara, kan, idrar, kateter ucu) izole edilen toplam 50 MRSA suşu çalışmada kullanılmıştır. Tigesiklinin 50 MRSA suşu için MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla 0,125 µg/ml ve 0,5µg/ml olarak saptanmıştır (Tablo 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: .

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Staphylococus aureus tüm dünyada yaygın metisilin direnç paterni ile hala problem olmaya devam etmektedir. MRSA taşıyıcıları hastanelerdeki en önemli rezervuarlardır. Temas yolu ile geçiş en yaygın bulaş şeklidir. Bu kadar yaygın olması sınırlı sayıdaki tedavi seçeneklerinin hastanelerde yaygın, bazen uygun olmayan kullanımına yol açmaktadır2.

    European Antimicrobial Resistance Survelliance System (EARSS) tarafından Türkiye' den de suşların bulunduğu 31,591 izolatın %22' si MRSA olarak identifiye edilmiştir7. Farklı kliniklerden elde edilen MRSA oranları da farklıdır. Bu oran yoğun bakımlarda ortalama %12 (%2-26) olarak bulunmuştur. Yoğun bakımlarda diğer servislere göre daha sık izole edilen MRSA ülkemizin de içinde bulunduğu pek çok Avrupa ülkesinde %60' ın üzerindedir7-9.

    Günümüzde halen MRSA' ların tedavisinde gliko-peptit grubu antibiyotikler ilk sıradadır10. Fakat yapılan son çalışmalarda MRSA' larla oluşan bazı enfeksiyon olgularında düşük düzeyde de olsa glikopeptid direnci bildirilmiştir11,12. Bu sebepten başta MRSA' lar başta olmak üzere çoklu ilaç direnci gösteren Gram pozitif bakteriler için yeni antimikrobiyallerin geliştirilmesine ihtiyaç duyulmuştur. Tigesiklin çoklu ilaç direnci gösteren bakterilerin tedavisinde yeni geliştirilen ajanlardan biridir. İlaç Haziran 2005 tarihinde FDA onayı almış ve Türkiye' de de 2008 yılında kullanıma girmiştir13.

    Dünyada ve Türkiye'de 2001 yılından beri tigesiklin duyarlılığı birçok araştırmacı tarafından araştırılmaktadır. Altındiş ve ark.'nın14 yaptığı çalışmada tigesiklinin MİK50 ve MİK90 değerleri sırasıyla 0.5-0.5 µg/ml; Arslan ve ark.'nın15 yaptığı çalışmada 0.094-0.25, Tunçkanat ve ark.'nın16 yaptığı çalışmada 0.125-0.5, Fritsche ve ark.'nın17 çalışmasında 0.125-0.5; Sader ve ark.'nın18 çalışmasında 0.125-0.25; Souli ve ark.'nın19 çalışmasında ise 0.125-.0.5 µg/ml olarak bulunmuştur. Bizim çalışmamızın sonuçlarına göre tige-siklin için MİK50 veMİK90 değerleri sırasıyla 0.125 ve 0.5 µg/ml bulunmuştur.

    Sonuç olarak, bu değerler FDA önerileri referans alınarak incelendiğinde çalışmada kullandığımız MRSA izolatlarının hepsinin tigesikline duyarlı olduğu görülmekte ve MRSA enfeksiyonlarının tedavisinde kullanılacak alternatif bir antibiyotik olduğu düşünülmektedir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Johnson AP, Pearson A, Duckworth G. Surveillance and epidemiology of MRSA bacteraemia in the UK. J Antimicrob Chemother 2005; 56: 455-62.

    2) Taşova Y. Etkenler nasıl değişti? Elimizde ne kaldı? ANKEM Derg 2009; 23: 25-36.

    3) Lin M, Weinstein RA, Hayden MK. Multiply drug-resistant pathogens: epidemiology and control, Jarvis WR (ed): Bennet and Brachman's Hospital Infections, 5th ed. Lipincott Wil-liams and Wilkins, Philadelphia 2007; 191-222.

    4) Curcio D, Fernández F. Acinetobacter spp. Susceptibility to Tigecycline: Aworldwide Perspective. J Antimicrob Chemot-her 2007; 60: 449-50.

    5) Hoban DJ, Bouchillon SK, Dowzicky MJ. Antimicrobial susceptibility of extended-spectrum β-lactamase producers and multidrug-resistant acinetobacter baumannii throughout the united states and comparative ın vitro activity of tigecycline, a new glycylcycline antimicrobial. Diagn Microbiol Infect Dis 2007; 57: 423-8.

    6) Pankey GA. Tigecycline. J Antimicrob Chemother 2005; 56: 470-80.

    7) Levy SB, Marshall B. Antibacterial resistance worldwide: causes, challenges and responses. Nature Med 2004; 10: 122-9.

    8) European Academies Science Advisory Council (EASAC): Tackling antibacterial resistance in Europe, The Royal Society http://www.eurosurveillance.org/images/dynamic/EE/V13N47/art19045.pdf erişim tarihi: Mart 2009.

    9) Lin M, Weinstein RA, Hayden MK. Multiply drug-resistant pathogens: epidemiology and control, “Jarvis WR (ed): Bennet and Brachman's Hospital Infections, 5th ed. Lipincott Williams and Wilkins, Philadelphia, 2007; 191-222.

    10) Kılıç A, Baysallar M, Küçükkaraaslan A, Aydoğan H, Doğancı L. Metisiline dirençli Staphylococcus aureus suşlarının kinupristin/dalfopristine invitro duyarlılığı. İnfeksiyon Derg 2004; 18: 453-6.

    11) French G. Linezolid. Int J Clin Pract 2001; 55: 59-63.

    12) Hiramatsu K, Hanaki H, Ino T, Yabuta K, Oguri T, Tenover FC. Methicillinresistant Staphylococcus aureus clinical strain with reduced vancomycin susceptibility. J Antimicrob Che-mother 1997; 40: 135-6.

    13) Ulusoy S. Tigesiklin. ANKEM Derg 2006; 20: 117-9.

    14) Altındiş M, Şafak B, Demirdal T, Çetinkaya Z, Aktepe OC. Kan kültürlerinden izole edilen etkenlerde tigesiklin duyarlılığı. ANKEM Derg 2007; 21: 171-4.

    15) Arslan U, Yüksekkaya Ş, Işık F, Tuncer İ. Metisiline dirençli Staphylococcus aureus suşlarının linezolid ve tigesikline in-vitro duyarlılığı. ANKEM Derg 2006; 20: 210-3.

    16) Tunçkanat F, Sarıbaş Z, Ercis S. Metisiline dirençli stafilokok klinik izolatlarında tigesiklin etkinliğinin araştırılması, 8. An-timikrobik Kemoterapi Günleri, Program ve Özet Kitabı, Türk Mikrobiyoloji Cemiyeti Yayınları, 2008; 57: 216-7.

    17) Fritsche TR, Sader HS, Stilwell MG, Dowzicky MJ, Jones RN. Potency and spectrum of tigecycline tested against an international collection of bacterial pathogens associated with skin and soft tissue infections (2000-2004). Diagn Microbiol Infect Dis 2005; 52: 195-201.

    18) Sader HS, Jones RN, Stilwell MG, Dowzicky MJ, Fritsche TR. Tigecycline activity tested against 26,474 bloodstream infection isolates: a collection from 6 continents. Diagn Microbiol Infect Dis 2005; 52: 181-6.

    19) Souli M, Kontopidou FV, Koratzanis E, et al. In vitro activity of tigecycline against multiple-drugresistant, including pan-resistant, Gram-negative and Gram-positive clinical isolates from Grek Hospitals. Antimicrob Agents Chemother 2006; 50: 3166-9.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]