Amaç: Bu araştırmada, fiziksel şiddet mağduru bir grup kadının sosyo-demografik özelliklerinin, gördükleri diğer şiddet türlerinin ve sıklığının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve yöntem: Elazığ il merkezinde 2002 yılında eşi tarafından uygulanan fiziksel şiddete maruz kalarak, Adli Tıp Şube Müdürlüğü'ne kati rapor almak için gönderilen 44 kadına yüz yüze görüşülerek anket uygulanmıştır.

Bulgular: Şiddet mağduru kadınların %65.9'u 25-45 yaşları arasındadır. Fiziksel şiddete maruz kalan kadınların %77.3'ünün, uygulayan erkeklerin ise %63.6'sının eğitim düzeyi ilköğretim mezunu ve altıdır. Kadınların %54.5'i haftada en az 1-2 kez fiziksel şiddet görmektedir. Fiziksel şiddet yanı sıra %86.4'ü eşleri tarafından uygulanan sözel, %31.8'i ise cinsel şiddete maruz kalmaktadır. Kadınların %52.3'ü eşinin alkol kullandığını belirtmiştir. Erkeklerin alkol kullanma durumu ile eşlerine karşı uyguladıkları cinsel şiddet arasında anlamlı bir ilişki yoktur. Gördükleri şiddete rağmen, kadınların %27.3'ü çocukları için, %13.6'sı sosyal güvencesi olmadığından ekonomik nedenlerden dolayı evliliğini sürdürdüğünü belirtmiştir. Yine %34.1'i eşinden ayrılmayı düşünmektedir. Kadınların adli raporlarında; %93.2'sine 10 gün veya daha az, %6.8'ine ise 11-20 gün süreyle mutat iştigale engel süreleri verilmiştir.

Sonuç: Fiziksel şiddet çoğunlukla sözel ve cinsel şiddeti de beraberinde getirmektedir. Ancak kadınlar, gördükleri şiddete rağmen çocukları için ya da sosyal güvencesi olmadığından ekonomik nedenlerden dolayı evliliklerini sürdürmektedir.