[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Tıp Dergisi
2014, Cilt 19, Sayı 3, Sayfa(lar) 116-121
[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
Deneysel Diyabetik Sıçan Böbrek Dokusunda TRPV1 ve TRPM2 Kanallarına Losartanın Etkileri
Gökhan ARTAŞ1, Tuncay KULOGLU2
1Fırat Üniversitesi Hastanesi, Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye
2Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Elazığ, Türkiye

Amaç: Hücrenin canlılığını koruyabilmesi ve hücresel fonksiyonların devam ettirilmesinde iyon kanalları önemli role sahiptir. Bu çalışmada deneysel diyabet oluşturulan sıçanların böbrek dokusundaki transient reseptör potansiyel vanniloid (TRPV1) ve transient reseptör potansiyel melastatin 2 (TRPM2) kanallarına losartanın etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 24 adet 8-10 haftalık Wistar albino cinsi erkek sıçanlar kullanıldı. Deney hayvanları 4 eşit gruba ayrıldı. Kontrol grubuna hiçbir uygulama yapılmadı. Tampon grubuna sadece fosfat-sitrat tamponu intraperitoneal (i.p) olarak enjekte edildi. Diyabet grubuna 50 mg/kg streptozotosin (STZ) fosfat-sitrat tamponunda çözdürülerek i.p olarak uygulandı. Diyabet + losartan grubuna ise 50 mg/kg STZ i.p olarak uygulanmasından sonra diyabetin oluşumunu takiben losartan 10 mg/kg/gün oral olarak verildi. Deney sonunda sıçanlar dekapite edildi ve böbrek dokuları çıkartıldı. Rutin takip işlemi ile dokular parafin bloklara gömüldü. Bloklardan alınan kesitlere TRPV1 ve TRPM2 immünreaktivitesi için avidin-biotin-peroksidaz yöntemi uygulandı.

Bulgular: TRPV1 immünreaktivitesi kontrol ve tampon grubunda glomerüllerde +3 yaygınlığında gözlendi. Kontrol gruplarıyla karşılaştırıldığında diyabet grubunda TRPV1 immünreaktivitesinde azalma izlendi ve +1 yaygınlığında değerlendirildi. Diyabet grubu ile karşılaştırıldığında losartan grubunda TRPV1 immünreaktivitesinde değişiklik gözlenmedi. TRPM2 immünreaktivitesi ise kontrol ve tampon grubunda tübüllerde +1 şiddetinde izlendi. Kontrol gruplarıyla karşılaştırıldığında diyabet grubunda TRPM2 immünreaktivitesinde artış gözlendi ve +3 şiddetinde değerlendirildi. Diyabet grubu ile karşılaştırıldığında losartan grubunda TRPM2 immünreaktivitesinde azalma vardı.

Sonuç: Deneysel diyabetin sıçan böbrek dokusunda TRPV1 immünreaktivitesini azalttığı, TRPM2 immünreaktivitesini arttırdığı gözlendi. Bu sonuçlar diyabetik nefropatinin patofizyolojik mekanizmasına TRPV1 ve TRPM2 kanallarının katılabileceğini düşündürmektedir.


[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]